Arbre de Rose

Veel mensen vragen ons hoe het nu gaat in Frankrijk; wat doe je al zo en hoe gaat dat allemaal? Het is natuurlijk niet makkelijk om daar een goed beeld van te krijgen op zo'n afstand. Daarom beschrijven we hierna de afgelopen week van dag tot dag aan de hand van het dagboek dat we bijhouden. 1 maart: we douchen in het huis van kennissen iets verderop want we hebben zelf nog geen warm water; verfrissend, we voelen ons weer een ander mens! bij vrienden gaan we koffiedrinken en kort internetten om de financiën op orde te houden een aannemer komt langs om een offerte te maken voor het leggen van de zwembadtegels en de terrassen; we komen er niet echt uit dus maken een ander plan 2 maart: We gaan kennis maken met een "huisarts" in de buurt want we moeten voor het Franse ziektekostensysteem een arts kiezen. De arts is een Frans sprekende Belg en we zijn voorlopig ingeschreven Bij de arts stapt toevallig een vriend binnen, dus een praatje is snel gemaakt Weer thuis gaan we verde

Eindelijk is het zover! Na ruim 2 maand gekampeerd te hebben in ons eigen huis, kunnen we nu gebruik maken van de elektrische apparaten. En daarmee feliciteren we ons of zoals een familielid ons mailde: Hoeré, Electricité! Maar dat ging niet vanzelf: in mei 2008 hadden we de bouwer al verzocht om de aanvraag procedure voor elektra in gang te zetten, maar dat werd pas na de vakantie in september. Daarna bleven de papieren slingeren in diverse bureauladen, maar in oktober hadden we alle rekeningen op voorhand betaald. Maar toen kwam de winter en de kerstverlichting heeft dan voorrang. En daarna de voorjaarsstorm die duizenden Fransen in de kou bracht, dus daar gaf EDF voorrang aan en dat was te begrijpen. Maar in februari kwam de zaak op gang: eerst de uitbreiding van het eletranetwerk aan de weg, daarna het plaatsen van het kastje, vervolgens een controle, daarna het plaatsen van de meter, daarna weer controle en daarna de definitieve aansluiting. Het is nu (bijna)voor elkaar: de elektr